Wat een verwonderlijke vertoning vrijdagochtend bij Provinciale Staten. De Alliantie, begeleidt door Manshanden en Bus, presenteerden 'hun MKBA' aan de leden van Provinciale Staten. In de 1e plaats verwonderlijk dat deze van (verkeerde) aannames samenhangende analyse gepresenteerd mag worden aan Provinciale Staten. Maar ook verwonderlijk om de complimenten en waardering die een aantal statenleden uitspraken voor het feit dat de alliantie de mkba heeft uit laten voeren.
Gelukkig was er ook een ander geluid te horen. Allereerst via de ingezonden brieven van de Vrienden van Maastricht Aachen Airport en van nog een aantal heren uit de regio Parkstad. En vervolgens van We Love MAA en Cro-lid omwonende Henk van der Wilt.
De tekst van We Love MAA delen we hier graag met jullie:
“Vliegveld een bodemloze put,” luidde op 13 november 2019 de titel van een opinie artikel in De Limburger. Voor de schrijvers Manshanden en Bus waren een paar onjuiste aannames zonder onderzoek genoeg om tot deze conclusie te komen. “Weg met dat ding,” klonk het in bijzijn van het groepje fanatieke tegenstanders en toen moest het onderzoek in het kader van de MKBA nog beginnen. De uitkomst van deze MKBA is daarom weinig verrassend, dit in tegenstelling tot het gegoochel dat nodig was om naar die uitkomst toe te schrijven.
Rekenen met verouderde omzetcijfers, volstrekte willekeur wat betreft nationale versus regionale effecten en onrealistische aannames. De overheid stak deze eeuw zo’n 100 miljoen euro in Maastricht Aachen Airport, gemiddeld 5 miljoen per jaar, maar Manshanden en Bus negeerden de 150 miljoen euro die MAA volgens Ecorys jaarlijks bijdraagt aan de economie.
Wel rekenden ze zich rijk met geluidskosten door verkeer. Door te kiezen voor een drempelwaarde van 45 dB, terwijl volgens CE Delft de norm 50 dB is, waren er ineens geen 9000, maar bijna 30.000 woningen waarbij een theoretische waardevermindering zou optreden. Een truc waardoor de negatieve effecten van MAA met 75 miljoen euro overschat werden.
Voor de bühne gaf Alliantie Tegen Uitbreiding MAA als opdrachtgever aan open te staan voor vragen, maar van de 119 vragen die We Love MAA stelde zijn er slechts een paar halfslachtig beantwoord. Manshanden en Bus reageerden überhaupt niet. Kennelijk is het rapport dat er ligt door zowel de onderzoekers als de Alliantie niet te verdedigen.
Onder de streep werden de kosten met 160 miljoen euro overschat en werden de opbrengsten genegeerd. Het gevolg is dat de maatschappelijke kosten tussen de 180 en 210 miljoen euro lager uitvallen dan in de MKBA wordt beweerd.
Manshanden en Bus hebben zichzelf hiermee gediskwalificeerd als onderzoekers in de nog uit te voeren MKBA. Als hiervoor binnenkort erkende en geaccrediteerde richtlijnen zijn, is het zaak zorg te dragen dat het gaat over feiten in plaats van aannames en dat in tegenstelling tot de MKBA van de Alliantie dit keer wel alle stakeholders input kunnen leveren.
Op weg naar zijn advies was dhr. Van Geel bezig met een ‘zoektocht naar verbinding,’ maar volgens de Alliantie was hij ‘verkeerd verbonden.’ Logisch, want verbinden met mensen die niet constructief willen meewerken is vrijwel onmogelijk.
Dhr. Van Geel nam een fors aantal maatregelen mee in zijn advies en legde tegelijkertijd zware beperkingen op aan MAA. De Alliantie stelde eerst nog niet tegen de luchthaven te zijn, maar lijkt nu alleen nog maar genoegen te nemen met volledige sluiting van het vliegveld. En geen middel wordt geschuwd.
Bedrijven, politici en burgers worden zwartgemaakt en er worden voortdurend aantoonbare onwaarheden verspreid. Media en de politiek worden gemanipuleerd en we dachten dat het absolute ethische en morele dieptepunt werd bereikt toen de Alliantie haar volgers opriep om Qatar Airways, een belangrijke klant van MAA, te bestoken met haatmails.
Maar de Alliantie overtrof zichzelf na het incident op zaterdag 20 februari. Motoronderdelen van een Boeing 747 kwamen neer in Meerssen en helaas raakten twee mensen gewond. De schrik zat er bij buurtbewoners uiteraard goed in en de Alliantie buitte dit uit om nog diezelfde dag het ongefundeerde angstzaaien wat op te schroeven.
Er werd glashard gelogen over vliegtuigen die volgens de Alliantie wel op MAA mogen komen, terwijl ze elders in Nederland niet welkom zouden zijn. Ook werd lustig gespeculeerd over de leeftijd van vliegtuigen en dubieus onderhoud van cowboy-maatschappijen uit het Midden-Oosten dat tot het incident zou hebben geleid. De Onderzoeksraad voor de Veiligheid moest op dat moment nog aan haar onderzoek beginnen, maar met speculeren en angstzaaien win je nu eenmaal meer zieltjes dan met feiten en dat weet de Alliantie maar al te goed.
De vraag die Provincie Limburg zich moet stellen is of de democratie gediend wordt als de politiek de oren laat hangen naar een klein groepje fanatieke tegenstanders dat slechts een fractie van de omwonenden van MAA vertegenwoordigd. Dit geldt in het bijzonder voor de politieke partijen die zich met regelmaat door de Alliantie laten influisteren en bij wie de echo van de Alliantie klinkt in haar vragen en beleidsstukken.
Is een kleine minderheid die heel hard schreeuwt, of de overgrote stille meerderheid bepalend voor uw beleid? Kiest u voor negatief sentiment en aantoonbaar nepnieuws of toch liever voor een positieve en constructieve houding? Maakt u uw politieke keuzes ten behoeve van een klein groepje voornamelijk pensionado’s met de schaapjes op het droge, of denkt u aan werkgelegenheid en infrastructuur voor ons en onze kinderen? Wilt u Rupsje Nooitgenoeg tevreden stellen of kiest u liever voor een consensus rond MAA dat kan rekenen op een breed draagvlak onder het overgrote deel van de Limburgse bevolking?